COVID-19: Εξαπλώνεται ταχύτατα, είναι αόρατος, αθόρυβος και θανατηφόρος. Όσο το συντομότερο το συνειδητοποιήσουμε τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να επιβιώσουμε παίζοντας κατ’ αρχήν «κρυφτό». Είναι τόσο απλό. Κι όμως μερικές φορές φαντάζει δύσκολο μέσα στον φιλελεύθερο, υψηλής τεχνολογίας, και «προηγμένο» τρόπο ζωής μας.
Υπάρχουν στιγμές που οι θεμελιώδεις αξίες αναδύονται και μας υπενθυμίζουν την τρωτότητά μας μέσα στον φυσικό κόσμο που ζούμε. Πρέπει να σεβαστούμε τη φύση και τους μηχανισμούς της που κάποιες φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με τραγικές καταστάσεις. Αυτή όμως είναι η φύση της φύσης μας.
Στο χώρο της αειφορίας των ακινήτων και του δομημένου περιβάλλοντος τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν χαρακτηριστεί ως η «εποχή της Υγείας και Ευεξίας». Οι στόχοι έχουν τεθεί σε υψηλά επίπεδα υγείας και ευεξίας και με πρακτικό τρόπο όπως π.χ. αυτοί που σχετίζονται με την περαιτέρω αύξηση της ευεξίας και παραγωγικότητας των ανθρώπινων πόρων σε επαγγελματικά κτίρια που στεγάζουν οργανισμούς και επιχειρήσεις.
Παρόλα αυτά, τώρα είναι η ώρα που όλοι αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε στο κατώτερο επίπεδο της πυραμίδας ιεράρχησης των αναγκών του Maslow. Αυτό της επιβίωσης.
Σε κάθε κρίση που βιώνουμε, και στην οποία επιβιώνουμε, πρέπει να αισθανόμαστε ευλογημένοι αφού έτσι εκτιμούμε βαθύτερα τις θεμελιώδεις αξίες. Αυτό είναι το δώρο της ζωής. Κάτι που δεν πρέπει να θεωρούμε ως δεδομένο και το οποίο -ως ύστερη γνώση- θα πρέπει συχνά να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας.
Αυτή είναι η στιγμή που θα πρέπει να ακολουθούμε ευλαβικά τις οδηγίες των επιστημόνων και των αρχών. Και αυτό είναι να μείνουμε σπίτι (και γενικότερα σε κοινωνική απόσταση) για όσο είναι απαραίτητο. Είμαστε εξοπλισμένοι με προηγμένη τεχνολογία ώστε να επικοινωνούμε, να λαμβάνουμε μεγάλες ποσότητες πληροφοριών, να εργαζόμαστε εξ αποστάσεως και να ερχόμαστε σε επικοινωνία με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και φίλους όπου και αν βρίσκονται. Περαιτέρω, αρκετοί από εμάς έχουμε περισσότερο χρόνο να σκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τις προτεραιότητες μας. Και άλλοι έχουν περισσότερη δουλειά για να μας βοηθήσουν και να ανταπεξέλθουμε σε αυτή την πανδημία. Ας τους σεβαστούμε και ας χειροκροτήσουμε.
Ο Δαρβίνος ήταν ξεκάθαρος όταν έλεγε ότι τα είδη που επιβίωσαν δεν ήταν ούτε τα εξυπνότερα ούτε τα δυνατότερα, αλλά αυτά που είχαν την ικανότητα να προσαρμοστούν στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Κατά συνέπεια, όπως έγινε και με την πρόσφατη οικονομική και κοινωνική κρίση, έτσι και με αυτή την κρίση της πανδημίας που τώρα βιώνουμε, πρέπει να σεβαστούμε τη φύση και να προσαρμόσουμε τη ζωή μας ώστε να επιβιώσουμε. Να μην παραπονιόμαστε. Απλά να προσαρμοζόμαστε, να είμαστε αισιόδοξοι, εφευρετικοί, να ανακαλύψουμε πάλι και να εκτιμήσουμε περισσότερο τη ζωή που μας δόθηκε. Να είμαστε σαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα χωρίς όμως να ταξιδεύουμε με φυσικό τρόπο για όσο απαιτείται.
Οι σκέψεις και οι ελπίδες μου είναι για όλη την ανθρωπότητα αλλά και για όλους τους πολίτες, τους συναδέλφους και αγαπημένους φίλους από το χώρο της αειφορίας στην Λομβαρδία, την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία που έχουν πληγεί τόσο έντονα.
Εφόσον πειθαρχήσουμε, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των επιστημόνων και των αρχών, είμαι αισιόδοξος ότι θα ξεπεράσουμε αυτή την κρίση πανδημίας με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Και το πραγματικό κέρδος θα είναι ότι μετά από όλο αυτό θα βγούμε δυνατότεροι και σοφότεροι.
Παντελής Λεβαντής,
Πρόεδρος Συμβουλίου Αειφόρων Κτιρίων Ελλάδας